Aktualności

Jak wspierać rozwój dziecka adoptowanego

Prowadząc szkolenia dla rodziców na temat wspierania rozwoju małych dzieci, ostatnio miałam przyjemność poznać wielu rodziców dzieci adoptowanych.

Czasem opowiadają poruszające historie o tym, jak były traktowane wcześniej, czasem niewiele wiedzą o ich przeszłości, ale zawsze z nadzieją patrzą w przyszłość.

Niezależnie jaka była przeszłość tych dzieci, nowi rodzice mogą zapewnić im nie tylko miłość, ale także bodźce dla rozwoju neurologicznego, aby ułatwić im naukę szkolną, zapobiec dysfunkcjom rozwojowym i pomóc osiągnąć życiowy sukces.

Rodziny z dzieckiem adoptowanym pod pewnym względem są podobne do rodzin z dzieckiem, które ma uszkodzenie mózgu. W obydwu przypadkach rodzice są silnie zmotywowani, wręcz zdeterminowani, aby osiągnąć sukces. Chcą normalnego, a może nawet lepszego życia dla swoich dzieci.

Dzięki temu maluchy rozwijają się niesamowicie. Zmiany są realnie widoczne. Stają się otwarte, ufne, ciekawe świata, radosne, a z drugiej strony skupione i uważne. To już są zupełnie inne dzieci, niż te, które początkowo adoptowali. One już nie należą do biologicznych rodziców, to są już ich dzieci, a każdego kolejnego dnia dodają kolejną kartę do ich wspólnej historii życia.

Dla bezpieczeństwa tych rodzin i ze względu na ochronę danych osobowych, nie będę używać prawdziwych imion.

Malutka Klara czekała na swoich nowych rodziców w rodzinie, która zainteresowana była jedynie pieniędzmi, które Państwo płaci co miesiąc na utrzymanie dziecka. Przez cały dzień leżała w leżaczku tuż przy głośniku telewizora, który “ryczał” przez cały dzień.

Nie wiemy, jak biologiczna matka zachowywała się podczas ciąży. Przez myśl przechodzi alkohol, nikotyna … Pierwszy rok życia dziecka został zmarnowany, albo raczej należałoby powiedzieć, że rozwój został zmasakrowany. Mówimy: “Szkoda, trudno, ale teraz trzeba żyć dalej”.

Nadal mamy przed sobą pięć najważniejszych lat dla rozwoju i przyszłości tej małej istoty. Nowa matka dziewczynki przyjechała początkowo na dwa szkolenia, a została na wszystkie.

Uczy ją czytania i matematyki, aby rozwijać jej wzrok, słuch i mowę, a także pomnażać inteligencję, kreatywność i pamięć.

Wczesna edukacja daje nam możliwość nie tylko dostarczenia bodźców do rozwoju mózgu, ale pozwala ćwiczyć myślenie operacyjne. Nie znam równie dobrego ćwiczenia na myślenie operacyjne i pomnażanie inteligencji dla dzieci w tak młodym wieku.

Nowi rodzice spędzają z Klarą więcej czasu, niż ma to miejsce w statystycznych rodzinach. Jeżdżą na wakacje nad morze, zabierają Klarę do teatru… Jakby chcieli nadrobić stracony czas. Dzięki temu czuje się między nimi głęboką relację.

Teraz planują adoptować drugie dziecko. Szefowa ośrodka adopcyjnego ostrzega ich jednak, aby nie robili sobie nadziei, że drugie dziecko też im się “trafi” takie zdolne, mądre i dobre. Podkreśla, że Klara po prostu jest wyjątkowa.

Nie widzi, że Klara była zaniedbanym, porzuconym dzieckiem. Teraz jest wyjątkowa – dzięki jej nowej rodzinie i pracy, którą rodzice wkładają, aby była wyjątkowa.

Ale zmiana jest szersza. Nie tylko nowi rodzice zmieniają swoje adoptowane dziecko i jego przyszłość. To dziecko zmienia rodziców i ich życie. Myślę, że stąd bierze się ta pasja i determinacja. Mają w sobie dużo dobrej energii i siłę walki.

Wszystkim rodzicom adoptowanych dzieci dziękuję za to, że pozwolili mi stać się malutką cząstką ich życia i życia ich pociech. Jestem szczęśliwa, że mogę Państwa inspirować.