Matematyka metodą Domana – dlaczego nie?

Matematyka metodą Domana zadziwia, mimo iż została opisana pół wieku temu. Jeszcze bardziej zdumiewa wczesna nauka matematyki w metodzie Cudowne Dziecko, opracowana przez matematyka i pedagoga, specjalistę rozwoju dziecka.

Zastanawiasz się, jak nauczyć matematyki przedszkolaka, ale może nawet niemowlę? Każde małe dziecko dysponuje naturalnymi zdolnościami matematycznymi, które możesz rozwijać. W przeciwnym wypadku wygasną. Wiele tych naturalnych zdolności zanika we wczesnym dzieciństwie.

Do czego służą karty z czerwonymi kropkami?

Od urodzenia dziecko dysponuje umiejętnością subitacji, czyli zdolnością rozróżniania ilości elementów w zbiorze – bez ich liczenia. Jeśli pozna nazwy dla określonych ilości elementów, z łatwością wskaże, na której karcie jest 27-elementów. Wiem to, bo sprawdziłam.

Z tego powodu bardzo łatwo jest zacząć naukę matematyki z małym dzieckiem. Ale co dalej? Poznaj opinie o matematyce w metodzie Domana, dlaczego warto, dlaczego nie warto i zastanów się, co jest najlepsze dla Ciebie i Twojego dziecka. Zanim podejmiesz ostateczną decyzję zobacz wideo na dole strony.

Matematyka dla dzieci metodą Domana

Jest niewiele metod nauki matematyki, które zostały stworzone z myślą o dzieciach najmłodszych – od urodzenia. Glenn Doman był autorem metody Cicha rewolucja opracowanej pół wieku temu. Pracował on z dziećmi  z uszkodzeniami mózgu. Jako terapeuta i asystent neurochirurga, starał się zapewnić dzieciom jak najlepsze warunki do rozwoju i osiągnięcia pełni ich możliwości.

Wczesna nauka matematyki – nowa unikalna metoda

Jako matematyk i pedagog, badałam różne koncepcje nauki matematyki. Poszukiwałam najlepszych sposobów na rozwój nie tylko neurologiczny, ale także na rozwój inteligencji i rozszerzanie naturalnych zdolności małego dziecka. Znałam efekty nauki matematyki metodą Domana osiągane przez rodziców małych dzieci z uszkodzeniami mózgu. Miałam też własne doświadczenia z tą metodą. Chciałam jednak zaoferować dziecku metodę jeszcze ciekawszą.

Muszę przyznać, że moja początkowa fascynacja matematyką metodą Domana zderzyła się z rzeczywistością. Moje dziecko było znudzone zbyt wieloma powtórkami kart. Same karty też wydawały się dziecku nieciekawe. Zatem po kilku tygodniach przerwałam naukę. Usiłowałam wykorzystać karty i wiedzę względem drugiego, nowo narodzonego dziecka. Również bezskutecznie.

Po 10 latach badań opracowałam nową, unikalną koncepcję, którą nazwałam Cudowne Dziecko, gdyż głęboko wierzę, że cudowne jest każde dziecko. Każde dziecko od urodzenia posiada niebywały potencjał – zdolności (również matematyczne), które jeśli nie są rozwijane, to zanikają. Jeśli jednak poświęcimy zaledwie pół minuty dziennie, możemy pomóc dziecku osiągnąć pełnię swoich możliwości.

Przez pierwszy miesiąc, na etapie wstępu do nauki matematyki, korzystam częściowo z koncepcji Domana. Dlatego niekiedy rodzice mogą odnieść wrażenie, że to ta sama metoda. To tylko złudzenie, a zatem odpowiedzmy na pytanie:

Na czym polega różnica w matematyce metodą Domana i metodą dr Czerskiej?

Cele wczesnej nauki matematyki

We wczesnej nauce matematyki metodą Cudowne Dziecko rozwijamy wzrok, słuch i mowę – a zatem dbamy o rozwój neurologiczny, podobnie jak to proponował Doman. Najcenniejszy jest jednak rozwój myślenia operacyjnego, kreatywności, wyobraźni i pamięci. To właśnie różni opracowaną przeze mnie metodę od metody Domana.

Narzędzia do wczesnej nauki matematyki

Do nauki matematyki używam też innych narzędzi. Doman do nauki matematyki stosował karty z czerwonymi kropkami. Ja z nich zrezygnowałam. Opracowałam wiele wszechstronnych narzędzi do wczesnej nauki matematyki:

Narzędzia to jednak nie wszystko. Ważniejsza jest wiedza rodzica, jak z tych narzędzi najefektywniej korzystać. To dlatego wiedzę o tej nowej, unikalnej koncepcji nauczania prezentuję podczas szkoleń dla rodziców, które odbywają się w dwóch formach: stacjonarnej i online.

Dlaczego warto uczyć dziecko matematyki?

1. Małe dzieci dysponują naturalnymi zdolnościami matematycznymi, które nierozwijane zanikają

Matematyka, podobnie jak pisanie i czytanie należy do umiejętności kulturowych, które nabywamy w kontakcie ze społeczeństwem.

Nikogo nie dziwi, że dziecko nie potrafi obliczyć pierwiastka dopóki się mu nie wyjaśni, co rozumiemy pod tym pojęciem. Tymczasem umiejętność rozpoznawania liczebności zbiorów wydaje się być wrodzona.

Podstawowe zdolności numeryczne – subitacja i szacowanie – występują u różnych gatunków zwierząt, a także u ludzi.

Już trzy dni po urodzeniu, dzieci potrafią rozróżniać wielkość zbiorów – dostrzegają różnicę między zbiorem 2-elementowym a 3-elementowym, a także odróżniają zbiór 3-elementowy od 4-elementowego.

Czteromiesięczne niemowlęta rozumieją, operację dodawania i odejmowania (B.Brożek, M.Hohol „Umysł matematyczny”).

Kilkumiesięczne dzieci potrafią też porównywać informacje pochodzące z różnych zmysłów. Na przykład są w stanie ustalić, że liczba uderzeń bębenka jest taka sama, jak liczba obserwowanych przedmiotów.

Naukę matematyki zaczynamy tak wcześnie, jak to tylko możliwe – póki dziecko dysponuje jeszcze zdolnością subitacji. Zdolność ta jest słabsza wraz z wiekiem, a nierozwijana zanika około 3 roku życia. Wtedy nauka jest trudniejsza, ale nie niemożliwa.

Istnieje szansa na odzyskanie zdolności subitacji po trzecim roku życia, ale szanse są tym większe im młodsze jest dziecko i im mniej logiki wprowadza rodzic w życie i zabawy z dzieckiem.

2. Im dziecko jest młodsze, tym chętniej uczy się matematyki

Najbardziej reakcją dziecka na naukę matematyki zachwycają się rodzice dzieci około 9 miesiąca życia. Rodzice widzą radość w oczach maluszka. Mają wrażenie, że dzieci są jak gąbki i chłoną wszystko, co rodzic pokaże.

Im dziecko jest młodsze, tym lepiej rodzice oceniają zainteresowanie, tym lepiej są przez dzieci zmotywowani do działań. Im dziecko jest młodsze, kiedy zaczyna naukę, tym bardziej spektakularne są efekty.

3. Im młodsze jest dziecko tym nauka matematyki jest łatwiejsza dla rodzica

Małe dzieci przez swoją ciekawość i radość motywują rodziców do dalszych działań. Maluchy wybaczają rodzicom błędy, które tamci popełniają.

Starsze dzieci łatwiej się zniechęcają, jeśli nauka zacznie być nudna. Dlatego rodzice przedszkolaków muszą być dobrze przygotowani i nie mogą pozwolić sobie na błędy. Im starsze jest dziecko, tym więcej różnorakich działań potrzebuje, aby się uczyć. To nie jest łatwe dla rodziców.

4. Osoby z wykształceniem matematycznno-technicznym będą przebierać w ofertach pracy, nawet w sytuacji dużego bezrobocia

Na świecie wzrasta zapotrzebowanie na pracowników o wysokich umiejętnościach w zakresie inżynierii, matematyki, informatyki, technologii i nauki.

Jak szacuje amerykański Departamentu Handlu, w latach 2008-2018 wzrośnie zapotrzebowanie na specjalistów o umysłach ścisłych o 17%, podczas gdy inne zawody odnotują wzrost co najwyżej 9,8%.

Co to oznacza w praktyce? Jeśli o każdą pracę ubiegają się cztery osoby, to w tym samym czasie każdy absolwent kierunków matematyczno-technicznych otrzyma dwie oferty pracy.

5. Szkoła uczy niechęci do matematyki i zabija zdolności

Uzdolnieniami matematycznymi obdarzona jest więcej niż połowa dzieci w klasie zerowej, a 1/4 jest wybitnie uzdolniona. Po ośmiu miesiącach nauki liczba wybitnie uzdolnionych uczniów spada o połowę, wskazują wyniki badań prof. zw. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej.

Badając młodzież szkolną uważa się, że uzdolnienia matematyczne przejawia 8-12 procent uczniów. Oznacza to, że edukacja szkolna nie tylko nie rozwija zdolności matematycznych, ale je zabija.

Badania na Uniwersytecie w Chicago pokazują, że dzieci przejmują lęk przed matematyką i stereotypy dotyczące matematyki od nauczycielek nauczania wczesnoszkolnego.

Inne badania pokazują, że studia pedagogiczne wybierają osoby, które nienawidzą matematyki. Wskaźnik lęku przed matematyką mierzony wśród studentów jest najwyższy na kierunkach pedagogicznych.

Słaba znajomość matematyki i lęk nauczycielek zmniejszają zainteresowanie i osiągnięcia uczniów, nie tylko w matematyce, ale także w przedmiotach z nią związanych, takich jak fizyka, chemia, inżynieria, biologia.

Dlaczego wczesna nauka matematyki nie jest łatwa?

1. Systematyczność

Wczesna nauka matematyki wymaga codziennych kilkusekundowej pracy rodzica. Aby przynosiła efekty musi być systematyczna. To nie jest łatwe dla niektórych rodziców.

2. Oczekiwanie na efekty

Nie należy odpytywać. Sprawdzanie rujnuje atmosferę akceptacji i miłości. Nie jest stymulacją rozwoju i służy jedynie satysfakcji rodzica.

Nie jest łatwo uczyć tylko i wyłącznie w oparciu o wiarę, że wczesna nauka matematyki wspiera rozwój neurologiczny i intelektualny dziecka. Czasem na samoistne efekty trzeba czekać miesiące, a czasem lata.

3. Wybór metody

Metoda Domana została opracowana ponad pół wieku temu dla dzieci z uszkodzeniem mózgu. Dzieci zdrowe nudzą się, gdy są uczone tą metodą, i odmawiają udziału w sesjach nauki.

Z tego powodu metoda Domana nie uwzględnia współczesnej wiedzy na temat rozwoju i funkcjonowania mózgu człowieka, a w szczególności małego dziecka. Przez ostatnie pół wieku zmienił się nie tylko kształt telewizorów, ale przeze wszystkim wiedza z zakresu neurobiologii i psychologii.

Najnowsze teorie i badania naukowe uwzględnia opracowana przeze mnie metoda Cudowne Dziecko. Jej skuteczność została zweryfikowana w badaniach naukowych.

4. Przygotowanie rodzica

Wczesna nauka matematyki jest przeciwieństwem nauki szkolnej pod każdym względem. Niczego nie tłumaczymy dziecku. Na podstawie dużej liczby informacji dziecko samo wyciąga wnioski i samo odgaduje, jaki wpływ mają działania na liczby.

Wczesna edukacja, opracowaną przeze mnie metodą, pozwala dziecku na rozwój myślenia operacyjnego, co przekłada się na kreatywność, podczas gdy szkoła odpowiada na pytania, zanim jeszcze dziecko zdąży je zadać.

Ponieważ wczesna edukacja jest tak różna od nauki szkolnej, rodzic może poznać metodę Cudowne Dziecko podczas szkolenia grupowego lub szkolenia indywidualnego za pośrednictwem Skype.

5. Czas i pieniądze

Zdaniem niektórych rodziców, koszt szkolenia nie jest tani.  Warto jednak wziąć pod uwagę, że szkolenie jest jednorazowe, a posiadana wiedza służy rodzicowi do czasu, gdy dziecko ukończy szkołę podstawową.

Opracowana przeze mnie metoda wczesnej nauki matematyki jest nowa i unikalna, oparta na najnowszych teoriach i badaniach naukowych z zakresu neurobiologii, medycyny, psychologii i pedagogiki, które miały miejsce przez ostatnie pół wieku.

Szkolenia grupowe odbywają się w Warszawie, w trakcie weekendu, co dla wielu klientów oznacza podróż. Jedni rodzice przyjeżdżają sami tylko na szkolenie, nie rozważając noclegu w Warszawie. Inni zabierają ze sobą rodzinę, Podczas kiedy jeden rodzic się szkoli, drugi zwiedza z dzieckiem Warszawę.

Osoby spoza Warszawy mogą wziąć udział w indywidualnym szkoleniu online.

6. Błędy rodziców

Część rodziców postanawia uczyć matematyki na podstawie porad przeczytanych w sieci. Zazwyczaj są to zabawy, podczas których rodzic liczy przedmioty.

• Po pierwsze nauka wymieniania kolejno liczb, to nie matematyka. To tak jakby rodzic, którego dziecko potrafi kolejno powiedzieć litery alfabetu A, Be, Ce, De… twierdził, że nauczył dziecko czytać.

Podstawą matematyki są działania algebraiczne, gdyż one łączą liczby w związki. Dzieci uczą się dodawać, odejmować, mnożyć i dzielić. Najpierw na liczbach naturalnych – tych które występują w naturze. Później także na ułamkach zwykłych, dziesiętnych i liczbach ujemnych.

Jest to bazowa, fundamentalna umiejętność, abyśmy mogli wejść do świata prawdziwej matematyki – fascynującej i nieograniczonej, a nie nudnej i mozolnej, jakiej uczą nas w szkole.

• Po drugie manipulowanie przedmiotami odwraca uwagę dziecka od zasadniczego problemu – zmienności liczby elementów w zbiorach i od działań arytmetycznych, które działają na liczbach.

Im młodsze jest dziecko, tym bardziej będzie szukało sedna problemu w znaczeniu niesionym przez dany przedmiot. Na przykład niemowlę nie będzie się skupiało na tym, że było 5 kasztanów, a teraz jest 6 kasztanów, ale na samych kasztanach. Będzie sprawdzać jak pachną, jak smakują, czy da się dotrzeć do ich wnętrza … i tak dalej.

• Po trzecie rodzice są przekonani, że muszą wyuczyć dziecko jednego, aby przejść do kolejnej umiejętności. Tym samym czynią matematykę nudną.

Rodzice popełniają bardzo wiele błędów. Naliczyłam ich 30. Jeśli chcesz je poznać i spróbować ominąć, zapoznaj się ze stroną:

7. Niechęć dziecka

Najmłodsze dzieci wybaczają wiele błędów, które popełniają rodzice. Starsze szybciej się niecierpliwią i odmawiają nauki. Wtedy zniechęcają się też rodzice i zawieszają naukę.

Ellen J. Langer w swojej książce The Power of Mindful Learning obala siedem mitów procesu nauczania. Jednym z nich jest przekonanie, że podstawy muszą być wyuczone tak dobrze, że stają się drugą naturą człowieka.

To jest jednym z wielu błędów, który popełniają rodzice rozpoczynając naukę matematyki metodą Domana. Są oni przekonani, że muszą wyuczyć dziecko nazw dla poszczególnych zbiorów, aby przejść do kolejnego etapu.

To czyni naukę bardzo nudną, a dziecko traci zainteresowanie już po kilku tygodniach. Jeśli dziecko wychodzi z pokoju na widok kart matematycznych, to rodzice są zmuszeni przerwać naukę. Dlatego pojawiają się głosy, że metoda Domana nie działa.

Jak i kiedy nauczyć dziecko matematyki

Warto zastanowić się, czy wierzę, że moje dziecko jest inteligentne i kreatywne i może myśleć jeszcze sprawniej.

Warto zastanowić się, czy chcę poświęcić kilkaset złotych i kilka godzin na szkolenie, a także czy potrafię poświecić kilkanaście sekund każdego dnia na prawidłową stymulację rozwoju.

Warto mieć w życiu cel i małymi kroczkami podążać w jego kierunku.