rozwój dziecka
to usprawnianie funkcjonowania mózgu
- osiąganie umiejętności kluczowych dla dalszego rozwoju,
- pomnażanie inteligencji,
- zapobieganie dysleksji i innym dysfunkcjom,
- trening wrodzonych zdolności każdego dziecka – słuchu absolutnego, kreatywności, pamięci, wyobraźni, zdolności matematycznych i językowych,
- w okresie największej plastyczności mózgu – od urodzenia do 6 lat.
Poznaj unikalne techniki i całkowicie nową kompleksową metodę, zbudowaną na podstawie 19 lat doświadczenia w pracy z dziećmi zdrowymi i z uszkodzeniami mózgu, w kraju i zagranicą. Jest to jedyna metoda wczesnej edukacji i rozwoju dziecka, której efekty zostały sprawdzone naukowo, a efektywność wynosi 90,4%.
Spis treści
- Definicja
- Na czym polega
- Na czym polega wspieranie rozwoju dziecka
- Jak wspierać rozwoju dziecka
- Rozwój niemowlęcia
- Rozwój dziecka: w okresie poniemowlęcym, przedszkolnym i szkolnym
- Kalendarz rozwoju dziecka
- W jakich obszarach dokonujemy oceny
- Co to są kamienie milowe
- Rozwój motoryczny a intelektualny
- 7 etapów rozwoju dziecka
- Etapy rozwoju noworodka i niemowlęcia
- Etapy rozwoju dziecka w wieku 1-2 lata
- 6. etap rozwoju dziecka przedszkolnego
- 7. etap rozwoju dziecka szkolnego
Co to jest rozwój dziecka?
Rozwój dziecka – to proces przechodzenia od stanu mniej doskonałego do bardziej doskonałego, czyli inaczej zmierzanie do pełni. Celem jest pełna realizacja ludzkich możliwości, dojście do ideału człowieka rozwiniętego w pełni i wszechstronnie. Składają się na niego rozwój motoryczny, percepcyjny (wzrok, słuch i mowa oraz węch i smak), umysłowy (uwaga, postrzeganie, pamięć, myślenie), emocjonalny, społeczny i moralny.
Na czym polega ROZWÓJ DZIECKA?
Przez długi czas neurologiczny rozwój dziecka traktowano jako proces automatyczny. Dlatego ograniczano się jedynie do jego monitorowania. Tymczasem jest to proces dynamiczny, stale się zmieniający, który można zarówno przyspieszyć, jak i opóźnić. Składa się na niego wiele czynników. Na jedne mamy wpływ, choć nie na wszystkie. Zawsze jednak można go usprawnić, przyspieszyć jego tempo – niezależnie od warunków startowych i wcześniejszych zaniedbań czy ewentualnych błędów popełnionych nieświadomie przez rodziców.
Dojrzewający mózg potrafi wykonać coraz bardziej precyzyjne i skomplikowane czynności, które wymagają coraz lepszych połączeń nerwowych. Dojrzewanie mózgu uzależnione jest od bodźców, które do niego docierają. Im więcej właściwych bodźców i im korzystniejsze otoczenie, tym bardziej dynamiczny postęp neurologiczny. Dzięki temu dziecko może rozwijać się szybciej i być spostrzegane jako inteligentniejsze od rówieśników.
Na czym polega WSPIERANIE ROZWOJU DZIECKA?
Wspieranie rozwoju dziecka polega na
- zapewnianiu mu doświadczeń i bodźców, aby usprawnić funkcjonowanie jego mózgu. Celem takiej stymulacji jest ukształtowanie zdrowego człowieka o wysokim potencjale intelektualnym, który szybko i z łatwością przyswajać będzie wiedzę, który będzie wolny od dysfunkcji, w tym dysleksji.
- doskonaleniu mózgu przez pomnażanie naturalnych, wrodzonych zdolności, bowiem każde małe dziecko posiada m.in. słuch absolutny, zdolności matematyczne i językowe, które ulegają wygaśnięciu, jeśli nie są ćwiczone.
Z tych powodów za rozwój dziecka w głównej mierze odpowiedzialni są rodzice, którzy mogą stymulować go w sposób świadomy lub przypadkowy. Jednym z najważniejszych zadań rodziców jest znalezienie słabych punktów i usprawnienie tych obszarów.
Jak wspierać rozwój dziecka?
Działania wspierające rozwój dziecka powinny być dostosowane do efektów jakich oczekujemy. Chcąc zachować słuch absolutny, zdolności matematyczne i językowe, należy je ćwiczyć. Ćwiczeń wymaga także wzrok, słuch i dotyk, podczas gdy mowa oraz sprawność motoryczna i manualna wymagają zorganizowania sprzyjających warunków. Tych ostatnich trzech obszarów nie można stymulować.
Rozwój niemowlęcia
Rozwój niemowlęcia w pierwszym roku życia ma kluczowe znaczenie dla całej przyszłości dziecka. To w tym okresie kształtuje się człowiek w sensie neurologicznym, przez osiąganie kluczowych umiejętności. Kluczowe sprawności to te, od których zależy rozwój kolejnych sprawności – są jak klocki domino. Każdy z klocków jest potrzebny dokładnie w tym, a nie innym miejscu i gdyby go zabrakło cała prezentacja nie uda się – energia pierwszego impulsu nie dotrze do końca. Analogicznie: inwestycje czasu i pieniędzy rodziców nie przyniosą spodziewanego efektu, jeśli po drodze zabraknie jednego elementu – kluczowej umiejętności.
Jakie są zagrożenia rozwoju niemowlaka?
Jeżeli kobieta przebyła ciążę unikając systematycznej aktywności fizycznej, niewiele się ruszała, urodziła przez cesarskie cięcie, jeżeli dziecko ulewa lub ma inne problemy zdrowotne, osiągnięcie kluczowych umiejętności (takich jak prawidłowe pełzanie i raczkowanie) może być utrudnione. Jeżeli jako rodzice zauważacie jakąkolwiek asymetrię ciała u dziecka albo też niechęć maluszka do leżenia na brzuchu, jak najszybciej zareagujcie. Bez waszej pomocy prawidłowy rozwój dziecka nie będzie możliwy.
Rozwój dziecka
Zasadnicze znaczenie dla przyszłości ma okres pierwszych sześciu lat życia. To właśnie na tym etapie kształtuje się człowiek w sensie neurologicznym. Szacuje się, że w wieku 6 lat proces ten jest zakończony w 70-90%. W pierwszych latach życia mózg dziecka jest niezwykle plastyczny. Im młodszy jest człowiek, tym lepiej można kształtować jego potencjał. Jednak niewielka jest świadomość społeczna, że każde dziecko ma potencjał ku temu, aby wybić się ponad przeciętność.
Każde dziecko dysponuje szeregiem wrodzonych, naturalnych zdolności jak słuch absolutny, czy zdolności matematyczne oraz językowe. Jest przy tym niezwykle kreatywne, ma fotograficzną pamięć i niesamowitą wyobraźnię. Umiejętności i zdolności dziecka powinny być ćwiczone od wczesnego dzieciństwa, w przeciwnym wypadku mogą ulec wygaśnięciu, najczęściej koło 3 roku życia. Ale nawet w wieku 5 lat istnieje szansa, aby je odzyskać.
Kalendarz rozwoju dziecka
Kalendarz rozwoju dziecka pozwoli ci sprawdzić, czy proces dojrzewania mózgu przebiega optymalnie i czy nie jest opóźniony. Ustalisz nawet poziom inteligencji.
W jakich obszarach dokonujemy oceny rozwoju dziecka?
Jest 6 obszarów: wzrok, dotyk, słuch, mowa, sprawność manualna i motoryczna. Poddając dziecko ocenie należy ustalić, jakie umiejętności osiągnęło w tychże sześciu obszarach, a więc na jakim poziomie jest w każdym z tych obszarów. Byłoby najkorzystniej, aby w każdym z tych obszarów dziecko osiągnęło ten sam poziom, gdyż poszczególne umiejętności wchodzą we wzajemne zależności. Opóźnienie w jednym z obszarów utrudnia osiągnięcie umiejętności charakterystycznych dla innych obszarów. Zanim jednak przystąpisz do samodzielnej oceny tempa rozwoju dziecka, dowiedź się, dlaczego ważniejsza od szybkości jest kolejność kluczowych umiejętności, które zwane są kamieniami milowymi.
Co to są kamienie milowe rozwoju dziecka?
Rozwój dziecka to seria uporządkowanych, spójnych zmian, ściśle ze sobą związanych. Kamieniem milowym nazywamy umiejętność, która świadczy o oprawnym dojrzewaniu danej struktury mózgu, ale także przygotowuje i ułatwia zdobycie kolejnych umiejętności. Pełzanie i raczkowanie jest kluczową umiejętnością, natomiast nie należy do nich siadanie lub okręcanie się wokół własnej osi.
Rozwój motoryczny a intelektualny rozwój dziecka
Sprawność motoryczna, jest ściśle związana, a nawet determinuje intelekt. Dzieje się tak, gdyż sprawność ruchowa kształtuje mózg, który jest odpowiedzialny za bardzo wiele funkcji.
Ograniczenie rozwoju ruchowego skutkować może nie tylko kłopotami z poruszaniem się i poczuciem równowagi, ale także trudnościami w uczeniu się, dysleksją, dysgrafią, problemami ze skupieniem uwagi, trudnościami z mową i problemami emocjonalnymi.[1]
7 etapów rozwoju dziecka
Rozwój dziecka dzielimy na siedem etapów. Związane są one z dojrzewaniem mózgu i nabywaniem określonych umiejętności. Poszczególne stadia mają miejsce w ściśle określonej kolejności. Dziecko może wejść w kolejne stadium tylko wtedy, gdy osiągnie pewien poziom w ramach stadium wcześniejszego.
Wyróżniamy siedem poziomów funkcjonalnych:
- Okres noworodkowy – 1. miesiąc życia – kiedy dojrzewa rdzeń kręgowy i rdzeń przedłużony
- Wczesny okres niemowlęcy – 2,5 miesiąca – kiedy dojrzewa most
- Późny okres niemowlęcy – 7 miesięcy – kiedy dojrzewa śródmózgowie
- Wczesny wiek poniemowlęcy – 12 miesięcy – kiedy dojrzewa początkowy poziom korowy
- Późny wiek poniemowlęcy – 18 miesięcy – kiedy dojrzewa wczesny poziom korowy
- Wiek przedszkolny – 3 lata – kiedy dojrzewa pierwotny poziom korowy
- Wiek wczesnoszkolny – 6 lat – kiedy dojrzewa najwyższy poziom korowy
Etapy rozwoju noworodka i niemowlęcia
W 1. roku życia dzieje się najwięcej. Wówczas kształtują się 3 do 4 spośród siedmiu poziomów funkcjonalnych mózgu – a więc połowa. Wtedy najłatwiej można poprawić organizację neurologiczną mózgu i zapobiec dysfunkcjom. Łatwo jest wtedy zaniedbać te możliwości, skupiając uwagę na zapewnieniu niemowlęciu wygody i bezpieczeństwa.
Etapy rozwoju dziecka rocznego i dwulatka
W wieku 2-3 lat rozwój dziecka przebiega bardzo dynamicznie. W każdym kolejnym roku coraz trudniej będzie dokonać zmian i poprawek. Dlatego już teraz warto wiedzieć, które obszary funkcjonalne mózgu zostały nieświadomie zaniedbane i naprawić to. Jednym z obszarów, w których rodzice dostrzegają trudności jest rozwój mowy.
Warto też zająć się rozwojem naturalnych zdolności każdego małego dziecka, gdyż w wieku 3 lat wiele z nich jest już bardzo osłabionych. Można zapobiec procesowi zaniku poprzez ćwiczenie tych zdolności.
6. etap rozwoju dziecka – przedszkolak
Rozwój przedszkolaka jest często podporządkowany rozwojowi intelektualnemu i małej motoryce (rozwojowi manualnemu). Celem jest bowiem przygotowanie dziecka do nauki szkolnej.
W tym okresie można zdiagnozować słabe punkty rozwoju, zaniedbane obszary i uzupełnić ich rozwój. Jest to szczególnie ważne, gdyż do 6 roku życia mózg jest najbardziej plastyczny, ale z każdym rokiem coraz mniej. Ale nawet w ostatnim roku największej plastyczności mózgu – w wieku 6 lat – dzieje się w mózgu więcej niż od 7 lat do końca życia!
Warto też skupić się na zdolnościach, które są naturalne i charakterystyczne dla każdego zdrowego dziecka. Powinny być rozwijane od urodzenia. W przeciwnym wypadku zanikają. Nawet jeśli dziecko traci już swoje zdolności, to nadal można je odzyskać.
7. etap rozwoju dziecka – dziecko wczesnoszkolne
Rozwój ucznia jest nadal podporządkowany rozwojowi intelektualnemu i małej motoryce (rozwojowi manualnemu). Tymczasem okazuje się, że wiele dzieci ma z tym kłopoty. Przez to cierpi ich samoocena, rozwój emocjonalny, ale także motywacja i kreatywność.
W tym okresie nadal można i powinno się zdiagnozować zaniedbane obszary i uzupełnić ich rozwój. To dlatego, że mózg odpowiada za bardzo wiele funkcji. Od jego kondycji zależą potrzebne w szkole umiejętności. Możemy go nadal kształtować, ale robić to trzeba całościowo, a nie w odniesieniu do wybranych obszarów.
Warto też skorzystać z nauki czytania i matematyki w metodzie Cudowne Dziecko, aby usprawnić myślenie operacyjne, które w nauce szkolnej jest zaniedbane.
Gdzie znaleźć rzetelną wiedzę na temat wspierania rozwoju dziecka?
Profesjonalne szkolenia dla rodziców
Dr Aneta Czerska uczy najnowszych technik pomnażania potencjału dziecka. Z jej usług korzystają ci, którzy już uświadomili sobie, jak ważne są pierwsze lata życia dziecka dla jego dalszych sukcesów szkolnych i zawodowych. Od ponad 10 lat dr Czerska prowadzi cykl szkoleń dla rodziców. Spotkania dla kilkunastoosobowych grup prowadzone są w Warszawie. Rodzice, którzy nie mogą przyjechać do Warszawy, mogą spotkać się z doktor Czerską online za pośrednictwem Skype.
Najlepsza książka o rozwoju dziecka i jedyna publikacja naukowa o wczesnej edukacji
Dr Czerska jest także autorką książki, która opisuje zaniedbywany zazwyczaj potencjał małego dziecka i jego naturalne zdolności. Pokazuje, jakie niezwykłe efekty można osiągnąć w zakresie intelektu, korzystając z nowych, prostych technik. Książka jest także jedyną publikacją naukową o wczesnej nauce czytania. Prezentuje 10-letnie badania naukowe autorki, działania rodziców i sukcesy, jakie na tym polu osiągnęły dzieci. W promocji dla rodziców oferujemy wspomnianą książkę „Czytanie dla rozwoju. Wczesnodziecięca nauka czytania metodą Cudowne Dziecko” w najniższej cenie na rynku.
Ocena z kalendarzem rozwoju dziecka
Oceny można dokonać na dwa sposoby:
- kierując się wiekiem i analizując informacje charakterystyczne dla danego wieku i związanego z nim poziomu (wszystkich poziomów jest 7).
- analizując umiejętności, które powinno dotychczas osiągnąć dziecko w każdym z 6 obszarów (wzrok, słuch, sprawność manualna, dotyk, sprawność motoryczna) i ustalając aktualny poziom dla każdego z tych obszarów.
Strefa najbliższego rozwoju czyli Lew S. Wygotski i jego teoria
Poniżej znajdziesz wyszczególnione siedem okresów funkcjonalnych dla dojrzewającego mózgu z podanymi przedziałami czasu. Dotyczą one średniego tempa dojrzewania neurologicznego. Wybierając poziom przypisany do wieku dziecka dowiesz się, jakie umiejętności powinno ono osiągnąć w najbliższym czasie. Nazywamy to strefą najbliższego rozwoju. Pojęcie to w 1934 roku wprowadził Lew S. Wygotski, zwany Mozartem psychologii.
Doświadczenie i dojrzewanie mózgu warunkują się wzajemnie. Aby pobudzić dojrzewanie, potrzeba odpowiednich doświadczeń. W odpowiedzi na te doświadczenia następuje intensywny rozwój zaangażowanych struktur mózgowych i zwiększa się możliwość kolejnych odpowiednich doświadczeń[3]. Nowa umiejętność zmienia strefę najbliższego rozwoju, gdyż niesie znaczenie dla kolejnych, następujących w dalszej kolejności, form rozwojowych[4]
Jak korzystać z Kalendarza rozwoju dziecka?
1. Ocena rozwoju dziecka według poziomów
Dokonując oceny uwagę należy skupić na wcześniejszych poziomach i przypisanych im umiejętnościach. Na przykład chcąc wiedzieć, co powinno umieć wykonać dziecko, które ma dwa lata, będziemy analizować poziom VI „Późny wiek poniemowlęcy – od 1,5 roku do 3 lat”. Jednak wtedy dowiemy się, jakie umiejętności powinno opanować to dziecko do wieku 3 lat. Do oceny dotychczasowych umiejętności jest potrzebna analiza wcześniejszych okresów. Uwagę należy zwrócić na umiejętności charakterystyczne dla każdego wcześniejszego okresu, poczynając od pierwszego poziomu. Najwięcej zaniedbań jest bowiem na etapie pierwszego roku życia, kiedy wielu rodziców skupionych było na pielęgnacji, bezpieczeństwie i żywieniu, a nie na osiąganiu „kamieni milowych” czyli kluczowych umiejętności.
2. Ocena rozwoju dziecka według obszarów
Ocena rozwoju dziecka może być wykonana drugim sposobem. Analizujemy kolejno 6 obszarów (wzrok, słuch, mowę, ruch, dotyk i sprawność manualną). Dla każdego obszaru określamy najwyższą osiągniętą umiejętność oraz sprawdzamy, czy zostały też osiągnięte wszystkie wcześniejsze umiejętności charakterystyczne dla niższych obszarów.
Błędy w stosowaniu Kalendarza rozwoju dziecka
Uczciwa ocena wymaga odwagi, gdyż większość rodziców chciałaby potwierdzenia, że proces neurologiczny przebiega poprawnie, a może nawet lekko powyżej normy. Tymczasem tylko skrupulatne wyodrębnienie zaniedbanych obszarów pozwoli nam na poprawę sytuacji. Dzięki znalezieniu obecnie najsłabszych lub wcześniej zaniedbanych obszarów ułożymy plan działania. W ten sposób przyspieszymy tempo rozwoju dziecka, ale co najważniejsze – zapobiegniemy dysfunkcjom i ewentualnym późniejszym problemom w edukacji szkolnej. Pozwolimy też dziecku korzystać z pełni jego potencjału i odnosić w przyszłości sukcesy szkolne i zawodowe.
Rozczarowująca ocena nie jest też powodem do zaprzestania stymulacji. Nie wolno nam spisywać dziecka „na straty”. W każdym momencie należy mu pomóc, a im wcześniej to zrobimy, tym większa szansa na sukces. Każdy człowiek zasługuje na to, aby uczyć się z lekkością i łatwością, aby lubić książki, aby kochać matematykę i aby czuć się w szkole zwycięzcą. Zróbmy wszystko, co w naszej mocy, aby nie było to tylko marzenie, ale rzeczywistość.
Przyczyny opóźnień w rozwoju dziecka
Jeśli dziecko nie osiągnęło w wymaganym czasie wyszczególnionych umiejętności, to oznaczać może problemy neurologiczne. Jeśli jednak maleństwo jest w pełni zdrowe, to znaczy, że rodzice nieświadomie blokują jego naturalne możliwości i utrudniają mu zdobycie kluczowych umiejętności. Jak najszybciej zarezerwuj miejsce na zajęciach grupowych lub indywidualnym spotkaniu online, gdyż nie ma czasu do stracenia. Im dziecko jest młodsze, tym łatwiej uzupełnić zaniedbane obszary i powrócić na poprawną neurologiczną ścieżkę .
Jak zacząć prawidłowo wspierać rozwój dziecka?
Są dwie drogi postępowania.
- Po znalezieniu kluczowych umiejętności, które zostały ominięte, wyznaczamy najsłabsze obszary i skupiamy się na ich stymulacji.
- Można też od razu – bez niepotrzebnej zwłoki – przystąpić do wszechstronnej stymulacji i wspierania dziecka we wszystkich obszarach – niezależnie od wcześniejszego przebiegu i ewentualnych zaniedbań. Uzupełnimy je z czasem. Tymczasem natychmiast zwiększymy tempo rozwoju dziecka.
Kalendarz rozwoju dziecka
od urodzenia do 6. roku życia
Zabawy wspierające Rozwój dziecka
Wspieranie wzroku w rozwoju dziecka
Większość rodziców stymuluje wzrok już od urodzenia poprzez czarno-białe książki. Kształtują w ten sposób pierwszą z siedmiu umiejętności wzrokowych. Już w 2. miesiącu życia należy wdrożyć bardziej zaawansowane zabawy i ćwiczenia, które usprawnią percepcję i pamięć wzrokową, co w efekcie lepiej przygotuje je w przyszłości do nauki czytania. U dzieci w wieku 6-7 lat bardzo często występują zaburzenia funkcji wzrokowych. Brak interwencji pedagogicznej przyczynia się do pogłębienia trudności i ma poważne konsekwencje dla przyszłej nauki szkolnej.”W badaniach Ewy Jędrzejowskiej[5], 33,2% dzieci 6- i 7-letnich wykazuje trudności w zakresie funkcjonowania analizatora wzrokowego, a w badaniach Hanny Spionek[6], aż 56,3% uczniów I i II klasy.[1]”
Poziom dojrzałości wzroku zależy od kondycji ogólnej mózgu, a zarazem ją wspiera – czyli brak stymulacji dla wzroku uniemożliwia osiągnięcie pełni potencjału neurologicznego. Dlatego też dbając o właściwy rozwój dziecka nie powinno się zapominać o dostarczaniu mu bodźców wzrokowych, które będą umożliwiać mu osiągniecie określonej sprawności. Powszechnym błędem jest bagatelizowanie ćwiczeń wzrokowych u dzieci poniżej 3. roku życia. Dzieje się tak, gdyż wiele zabaw wzrokowych wykorzystuje umiejętności logiczne, analityczne i syntetyczne oraz językowe, te zaś kształtuje się zasadniczo w wieku przedszkolnym. Tymczasem do 3. roku życia powinniśmy wspierać dziecko w osiągnięciu 6 umiejętności wzrokowych:
- Rozróżnianie podobnych lecz niejednakowych symboli wizualnych,
- Rozpoznawanie symboli wizualnych, liter, cyfr, wyrazów w zakresie doświadczenia,
- Prawidłowa zbieżność gałek ocznych z poczuciem głębi,
- Zdolność dostrzegania szczegółów
- Postrzeganie kształtów i kolorów,
- Reakcja źrenicy na światło.
Wszystkie te 6 umiejętności możemy ćwiczyć poprzez wczesną naukę czytania.
Zabawy z nauką czytania dla rozwoju dziecka
Choć szkolną naukę czytania łączymy z nauką pisania, a młodzi uczniowie sprawnie porozumiewają się wtedy mową, to czytanie jest umiejętnością wzrokową. Aby się go uczyć, nie trzeba umieć mówić ani trzymać ołówka. O ile w nauce szkolnej czytanie bazuje na osiągniętej już siódmej, ostatniej fazie rozwoju dziecka, to wczesna nauka czytania opracowana przez dr Czerską prowadzi do rozwoju i pomaga osiągnąć dziecku wszystkie 7 umiejętności wzrokowych. Matematyka dla dzieci również usprawnia wzrok, podobnie jak nauka czytania. Może jednak w tym samym czasie stymulować naturalne zdolności matematyczne, pamięć fotograficzną, wyobraźnię i myślenie operacyjne.
Bity inteligencji czyli zabawa wspierająca intelektualny rozwój dziecka
Do zabaw poprawiających percepcję i pamięć wzrokową posłużą także Bity inteligencji. Czarno-białe karty są tak opracowane, aby nie tylko ćwiczyły wzrok w pierwszych tygodniach życia, czyli widzenie silnych kontrastów i reakcję źrenicy na światło. Trenują one także rozróżnianie podobnych lecz niejednakowych symboli wizualnych dzięki czemu łatwiejsza okazuje się nauka czytania i matematyki. Kolorowe Bity inteligencji pomagają w postrzeganiu kształtów i kolorów, a także w rozróżnianiu podobnych lecz niejednakowych symboli wizualnych.
Mowa w rozwoju dziecka
Mowa zależy od bardzo wielu czynników. Obok sprawności motorycznej i manualnej należy do ścieżek wyjścia, czyli jednego z obszarów, którego nie można bezpośrednio stymulować. Powszechnie łączy się jednak postępy w mowie ze sprawnością słuchową. Dlatego im więcej rodzic mówi do dziecka, tym szybciej powinno ono zacząć mówić. Znaczenie ma jednak nie tylko ilość, ale także jakość, a więc sposób mówienia i dobór słów. Tymczasem podobnie jak we wspieraniu innych ścieżek wyjścia, także w nauce mowy należy stworzyć dziecku jak najlepsze warunki, aby wzmocnić jego motywację i chęć komunikacji za pomocą słów. Okazuje się przy tym, że sposób wychowania, stawianie granic ma tu bardzo duże znaczenie. Poziom mowy zależy także od ogólnego rozwoju dziecka, również motorycznego i manualnego, dlatego warto zidentyfikować i uzupełnić zaniedbane obszary.
Rodzice, którzy uczyli czytania metodą opracowaną przez doktor Czerską, zaobserwowali poprawę w zakresie mowy u 70% badanych dzieci. Stało się tak dlatego, iż rodzice uczą się takiego sposobu prezentacji karty do nauki czytania, aby wspierać słuch i mowę.
Dzięki tej stronie dowiesz się:
- na czym polega wspieranie rozwoju dziecka,
- jakimi naturalnymi zdolnościami dysponuje każdy maluch,
- co to są kamienie milowe rozwoju oraz okresy krytyczne,
- jakie są zagrożenia dla rozwoju dziecka,
- jak samemu dokonać oceny rozwoju dziecka.
Jeśli chcesz:
- zacząć prawidłowo wspierać rozwój dziecka,
- znaleźć i uzupełnić jego słabe punkty,
- dowiedzieć się, jak go przyspieszyć, a nie blokować – co jest zadziwiająco łatwe,
- poznać ponad 30 gadżetów – blokerów rozwoju dziecka, których używają wszyscy rodzice,
- zacząć prawidłowo stymulować potencjał intelektualny,
- uaktywnić słuch absolutny, zdolności językowe i matematyczne,
to pełną wiedzę zyskasz tylko podczas szkoleń dla rodziców: grupowych lub indywidualnych online prowadzonych przez doktor Czerską.
Co to są okresy krytyczne w rozwoju dziecka?
Okres krytyczny to optymalny okres do nabycia jakiejś umiejętności. Na przykład, jeśli mózg danej osoby nie będzie przetwarzać doznań wzrokowych przez pierwsze dwa lata życia, to osoba ta nie będzie widziała, niezależnie od doskonałości budowy mózgu. Jeśli do wieku 10 lat dziecko nie będzie słyszało słów, to nigdy nie nauczy się języka. Dzieje się tak dlatego, że określone struktury mózgu doskonalą się w związku z wysokimi wymaganiami stawianymi jednostce, a więc mózg dojrzewa zgodnie ze sposobem, w jaki jest wykorzystywany.
Choć pojęcie okresów krytycznych istnieje od 1959 roku (wprowadził je neurolog W. Penfield), a rola wczesnego dzieciństwa była podkreślana jeszcze w czasach starożytnych, to bardzo trudno jest ustalić takie przedziały czasu. Szacuje się, że po 1. roku życia ukształtowana jest połowa, w wieku 6 lat – 75%, a wieku 10 lat rozwój dziecka jest już prawie całkowicie ukończony. Praktyka pedagogiczna pokazuje, że bez stymulacji i ćwiczeń tracimy naturalną wrażliwość i zdolność nauczenia się języków obcych miedzy 4 a 6 rokiem życia, choć pierwsze zdolności językowe tracimy już w 6. miesiącu życia. Tymczasem zdolności matematyczne wygasają około 3 roku życia. Proces ten można powstrzymać. Rozpoczęcie nauki matematyki czy języków obcych w okresie niemowlęcym i poniemowlęcym, czyli do 3 roku życia jest bardzo łatwe.
Zabawki edukacyjne wspierające rozwój dziecka
Czasopisma dla rodziców oraz portale parenting-owe są podporządkowane kampaniom marketingowym gadżetów dla najmłodszych. Tymczasem nawet maty edukacyjne blokują zdobycie kluczowych umiejętności. Okazuje się, że żadna zabawka dla niemowlęcia nie jest dostosowana do jego neurologicznych potrzeb, a jedynie zawiera informacje o tym, że jest bezpieczna w określonym wieku. Rodzice małych dzieci – absolwenci warsztatów „Pierwsze 18 miesięcy życia” – naliczyli ponad 30 gadżetów, które od urodzenia blokują neurologiczne dojrzewanie. Niestety wszyscy ich używamy – nieświadomie.
Kompleksowa metoda rozwoju dziecka
Dr Aneta Czerska opracowała kompleksową metodę rozwoju dziecka w wieku od urodzenia do 6 lat. Połączyła i wykorzystała najnowsze odkrycia naukowe do doskonalenia myślenia operacyjnego, kreatywności, pamięci i wyobraźni. Metoda jest dostosowana do potrzeb neurologicznych, a jednocześnie wspiera osiągnięcie kluczowych umiejętności. Jest odpowiednia zarówno dla zapracowanych rodziców, jak i dla tych, którzy chcą poświęcić swojemu dziecku dużo czasu. Niezależnie ile czasu przeznaczysz, każda minuta może być wyjątkowa, spędzona w sposób przyjemny i z korzyścią dla intelektu i zdolności. Każdy z rodziców odkrywa, jak niezwykłe i fascynujące jest jego dziecko. A dziecko przywiera do rodzica, od którego w każdej minucie dowiaduje się pasjonujących rzeczy i którego zainteresowanie, zaangażowanie i miłość czuje.
Ta kompleksowa metoda rozwoju dziecka pomnaża inteligencję, doskonali sprawność wzrokową i mowę, pomnaża kreatywność i ciekawość świata, co zostało potwierdzone w 10-letnich badaniach naukowych. Efektywność metody wynosi 90,4% . Badania te są unikalne na światową skalę. Jest to pierwsza metoda wczesnej edukacji i rozwoju, której efektywność zbadano.
Źródła:
[1] A. Czerska: Czytanie dla rozwoju. Wczesnodziecięca nauka czytania w metodzie Cudowne Dziecko. Warszawa 2016, Instytut Rozwoju Małego Dziecka.
[2] G. Doman: Jak postępować z dzieckiem z uszkodzeniem mózgu, czyli opóźnionym umysłowo, upośledzonym umysłowo, z dziecięcym porażeniem mózgowym, z zaburzeniami emocjonalnymi spastycznymi, wiotkim, sztywnym, z padaczką, autystycznym, atetotycznym, nadpobudliwym, z zespołem Downa. Poznań 1996, Protext.
[3] M. Spitzer: Jak uczy się mózg. Warszawa 2011, Wydawnictwo Naukowe PWN.
[4] L. S. Wygotski: Wybrane prace psychologiczne II. Dzieciństwo i dorastanie. Red. A. Brzezińska, M. Marchow. Przeł. A. Brzezińska i in. Poznań 2002, Wyd. Zysk i S-ka.
[5] E. Jędrzejowska: Zaburzenia percepcji wzrokowej dzieci sześcioletnich przeszkodą w nabywaniu umiejętności czytania i pisania. W: E. Ogrodzka-Mazur, U. Szuścik, A. Gajdzica (red.): Edukacja małego dziecka. Tom 2. Wychowanie i kształcenie w praktyce. Kraków 2010, Oficyna Wydawnicza „Impuls”. [6] H. Spionek: Opóźnienia i dysharmonie rozwoju dziecka. Warszawa 1980, WSiP, s. 55. Za: E. Jędrzejowska: Zaburzenia percepcji wzrokowej dzieci sześcioletnich przeszkodą w nabywaniu umiejętności czytania i pisania. W: E. Ogrodzka-Mazur, U. Szuścik, A. Gajdzica (red.): Edukacja małego dziecka. Tom 2. Wychowanie i kształcenie w praktyce. Kraków 2010, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.