Aktualności

Dlaczego rodzice nie chcą mieć utalentowanego dziecka?

Większość rodziców uważa swoje dziecko za wyjątkowe, ale mniej niż 10% wierzy, że ich dziecko jest utalentowane. Tymczasem, aby talent rozwijać, trzeba w niego nie tylko wierzyć, ale umieć go też zaobserwować.

Kiedy uwierzymy, że dziecko może być utalentowane, a nawet zdołamy to zaobserwować, wtedy należałoby ten talent rozwijać… ale jak? Skoro rodzic nie umie tego zrobić, musi zapłacić za odpowiednie lekcje – a tu wchodzą w grę koszty, których nie chcemy ponieść, jeśli nie mamy pewności, że przyniesie to wymierne korzyści.

Może się przecież zdarzyć, że dziecko uzdolnione muzycznie zapiszemy na lekcje nauki gry na pianinie, a ono po kilku latach zrezygnuje. I cały nasz trud i pieniądze wyrzucone zostaną w błoto.

Tymczasem rzeczywistość wygląda inaczej. Aby wychować utalentowane dziecko nie potrzeba zbyt dużo pieniędzy, ale potrzeba trochę czasu i chęci.

Zacznijmy jednak od początku.

Czy wierzysz w talent dziecka?

Od lat zastanawiano się, czy za geniusz dziecka odpowiadają geny czy wychowanie. O ile nie znaleziono genu odpowiedzialnego za zdolności, to z pewnością znaleziono sposoby wspierania rozwoju dziecka.

Nikt nie rodzi się z predyspozycjami do wykonywania określonego zawodu. Niektórzy mogą mieć pewną łatwość wynikającą z budowy fizycznej ciała, na przykład osoby z długimi palcami mogłyby łatwiej grać na pianinie, ale długie palce nie świadczą o wysokim poziomie gry. Za umiejętności odpowiedzialny jest bowiem mózg, a nie cecha fizyczna budowy dłoni.

Kiedy najwcześniej możemy wykryć predyspozycje – o ile to możliwe?

Mój kolega ze szkolnej ławki pragnął być pilotem wojskowym. Przez całe lekcje rysował i opowiadał mi o samolotach. W połowie ósmej klasy pojechał do Dęblina na egzamin, który oblał. Jego świat się zawalił, bo nie wyobrażał sobie życia bez latania.

Selekcja na pilotów wojskowych była prowadzona dość wcześnie, bo w wieku 14 lat. W trakcie egzaminu bada się balans czyli zdolność do funkcjonowania w warunkach, kiedy równowaga człowieka narażona jest na ekstremalne wyzwania.

Nie trzeba byłoby czekać do wieku 14 lat, gdyż mózg dziecka 6-letniego jest już zasadniczo ukształtowany tak jak mózg nastolatka czy osoby dorosłej. Dlatego to w wieku 6-lat można byłoby wykonywać takie testy. Można byłoby pójść nawet dalej. Jeśli tylko wiedzielibyśmy wcześniej, że dane dziecko chciałoby być w przyszłości pilotem, to przez ukończeniem 6. roku życia, można byłoby odpowiednio ukształtować równowagę dziecka.

Predyspozycje,sukcesy lub porażki w życiu można przewidzieć najwcześniej w wieku 7 lat. Ale do tego czasu można dowolne umiejętności ukształtować.

Jakie zdolności można rozwijać we wczesnym dzieciństwie?

Prawie każde umiejętności czy zdolności można rozwijać. Jedne umiejętności uważamy za podstawowe i rozwijamy je u wszystkich dzieci od urodzenia, a inne uważamy za nietypowe i nie rozwijamy ich wcale. I tylko dlatego pozostają one nierozwinięte, a więc i nietypowe w społeczeństwie.

Na przykład od urodzenia rozwijamy mowę – dzięki temu, że do dziecka mówimy. Im więcej mówimy, im częściej, im głośniej i bardziej wyraźnie, tym szybciej dziecko nauczy się mówić. Ale ile dzieci uczy się grać na pianinie. W Japonii wiele, a u nas nieliczne.

To dlatego w Europie obserwuje się słuch absolutny u 3% populacji, przy czym badając muzyków profesjonalnych i półprofesjonalnych, obserwuje się słuch muzyczny u 8%. Jest to znikoma liczba w porównaniu z japońskimi muzykami i studentami szkół muzycznych. U 70% badanych z tej grupy obserwuje się słuch absolutny.

Wszelkie zdolności wynikają więc z wczesnego rozwoju i edukacji – w okresie, kiedy mózg jest najbardziej plastyczny.

Wiemy, że dzieci uczą się języków obcych szybciej niż dorośli. One wszystkiego uczą się szybciej, gdyż rodzą się ze zdolnościami, które wygasają w ciągu naszego życia – jedne w wieku 6 lat, inne w wieku 3 lat, a niektóre nawet w wieku 6 miesięcy.

Są pewne ograniczenia fizyczne, które wydają się uniemożliwiać rozwój niektórych umiejętności. Na przykład od urodzenia nie można kształcić łyżwiarza, gdyż dziecko najpierw powinno nauczyć się chodzić. Jest to jednak tylko pozór. Nie każda osoba, która umie chodzić, a nawet jeździć na łyżwach, będzie łyżwiarzem. Łyżwiarz jest dobry w tym co robi dzięki doskonałości swojego mózgu, a mózg można rozwijać od urodzenia.

Moglibyśmy nawet kształtować mózg tylko w danym kierunku – na przykład pod kątem wychowania łyżwiarza. Niestety okazuje się, że mózg jest skomplikowanym organem odpowiedzialnym za bardzo wiele funkcji. Jeśli chcemy, aby dziecko było utalentowane w danym kierunku, mózg powinniśmy rozwijać wszechstronnie.

Jak stymulować rozwój zdolności?

Na wszechstronny rozwój mózgu potrzebujemy około 15 minut dziennie. Jest to pewne uogólnienie, gdyż w pierwszych miesiącach życia potrzebujemy więcej czasu na rozwój ruchowy i manualny.

Jeśli jednak skupimy uwagę na prawidłowo rozwiniętym dziecku w wieku 2-6 lat, to potrzebujemy około 15 minut dziennie: 10 minut poświęcamy na rozwój ruchowy i manualny, a 5 minut na rozwój intelektualny.

Rozwój ruchowy i manualny jest fundamentem całego rozwoju, w tym także rozwoju intelektualnego. Kiedy dzieci są za małe, aby same ćwiczyć, rodzice wykonują pewne ćwiczenia za dzieci, albo raczej należałoby powiedzieć: wykonują ćwiczenia dzieckiem, aby pobudzać rozwój neurologiczny. Rozwój manualny można, a nawet trzeba wspierać od urodzenia. W pierwszym roku życia umożliwiamy i ułatwiamy dziecku naukę pełzania i raczkowania, gdyż są one kluczowymi etapami rozwoju.

Obecnie wiele dzieci omija etap pełzania właściwym ruchem naprzemiennym z właściwą dynamiką, dlatego w późniejszym wieku wykonujemy ćwiczenia i aktywności, aby uzupełnić zaniedbane obszary rozwoju mózgu i zapobiec dysfunkcjom takim jak dysleksja.

Rozwój intelektualny również możemy wspierać od urodzenia ucząc czytania (pół minuty dziennie), matematyki (również pół minuty dziennie) i wiedzy encyklopedycznej.

Nauka czytania polega na prezentacji kart z wyrazami. To oczywiście wielkie uproszczenie, ale oddaje prostotę metody i pokazuje niewielką dzienną pracę rodzica. Za tą prostą fasadą kryje się wiele drobnych elementów, które składają się na sukces lub porażkę. Wczesnodziecięca nauka czytania może zapobiegać dysleksji, rozwijać kreatywność, wyobraźnię i pamięć oraz  poprawiać funkcjonowanie mózgu.

 

[call_to_action url=”https://cudownedziecko.pl/dt_catalog/nauka_czytania/” button_text=”Czytanie dla rozwoju”]Jeśli chcesz, wiedzieć jak łatwo i szybko nauczyć małe dziecko czytać ze zrozumieniem, a przy tym zapobiec dysleksji i ocalić jego zdolności, zapisz się na szkolenie dla rodziców. [/call_to_action]