Aktualności

Matematyka dla niemowląt i małych dzieci

Naukę matematyki możemy rozpocząć tak jak naukę mowy – od urodzenia.

Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał

Matki niemowląt słusznie zakładają, że im więcej będą mówić do dziecka, tym szybciej ono zacznie mówić. Mówią więc do dziecka, mimo iż ono zupełnie nic nie rozumie. Przynajmniej na początku.

Jeśli matka nie mówiłaby do dziecka od urodzenia, ono nie nauczyłoby się mówić. Gdyby ta sytuacja utrzymywałaby się do 6-8 roku życia, dziecko już nigdy nie nauczyłoby się mówić.

W życiu człowieka, jak i zwierząt, mówi się o okresach krytycznych, po których nabycie pewnego typu umiejętności nie jest już możliwe.

Uważa się, że okresem krytycznym wielu umiejętności, jest wiek 3 lat, a dla innych umiejętności wiek 6 lat. Niektóre zdolności wygasają nawet w 6 miesiącu życia, jeśli nie są rozwijane.

Wrodzone zdolności matematyczne można rozwijać od urodzenia

Dowodów na naturalne zdolności matematyczne niemowląt jest coraz więcej, a świat naukowy weryfikuje poglądy, których nikt nie śmiał podważać przez dziesiątki lat. Udowodniono, że niemowlęta prócz posiadania umiejętności liczenia, wiedzą, że schowane nie ginie. Doświadczalnie potwierdzono umiejętności elementarnej arytmetyki u niemowląt oraz ujawniono zdolność abstrakcyjnego myślenia (H.Dambeck „Im więcej dziur, tym mniej sera”[1]). Niemowlęta mają mózgi wyposażone w sprawne struktury odpowiedzialne za arytmetykę elementarną.

Mózg małego dziecka jest bardzo plastyczny – zdolny nauczyć się wielu umiejętności. Od urodzenia dziecko dysponuje umiejętnością subitacji, czyli zdolnością rozróżniania ilości elementów w zbiorze – bez ich liczenia. Jeśli pozna nazwy dla określonych ilości elementów, z łatwością odróżni zbiór 27-elementowy od 29-elementowego.

Małe dzieci nie tylko mogą się uczyć matematyki, gdyż od urodzenia dysponują matematycznymi zdolnościami, ale przede wszystkim dzieci ucząc się matematyki rozwijają swoje mózgi.

A więc nauka matematyki od urodzenia usprawnia dziecko neurologicznie.

Niestety zazwyczaj matka nie uczy dziecka, jak wygląda zbiór 27 i 29 elementów. Gdy tymczasem każda matka pokazuje dziecku jabłko i gruszkę. Sama widzi między nimi różnicę i oczekuje tego od dziecka. Pokazuje te owoce i dostarcza prawidłowych nazw. Dlatego dziecko potrafi pokazać, że też widzi różnicę.

Matematyka od urodzenia

Naukę matematyki zaczynamy tak wcześnie, jak to tylko możliwe – póki dziecko dysponuje jeszcze zdolnością subitacji. Zdolność ta jest słabsza wraz z wiekiem, a nierozwijana zanika około 3 roku życia. Wtedy nauka jest trudniejsza, ale nie niemożliwa.

Matematykę dla dzieci zaczynamy od nauki liczenia. Realizujemy ją w dwóch etapach: nauki nazw zbiorów i nauki symboli liczbowych. Matka prezentuje zbiory o różnej ilości elementów i podaje ich nazwy.

kropki

Glenn Doman z sukcesem uczył dzieci zbiorów do 100 elementów, dlatego postanowiłam pójść dalej i uczę dzieci zbiorów do 150 elementów.

Dzięki temu zdolność subitacji, która jest charakterystyczna nie tylko dla ludzi, ale i dla zwierząt, zostanie rozszerzona na duże zbiory. Pozwoli to dziecku rozumieć działania, a nie uczyć się ich na pamięć.

Następnie prezentujemy symbole liczbowe, które tak powszechnie używamy, czyli pokazujemy jak wygląda 1, 2, 3 i tak dalej.

W kolejnym etapie nauki zajmujemy się działaniami na liczbach. Początkowo dodajemy, odejmujemy, mnożymy i dzielimy liczby naturalne, których wcześniej dziecko nauczyliśmy.

Jeśli przy użyciu znanych już pojęć, pokażemy dziecku co to są ułamki zwykłe, a następnie dziesiętne, szybko przechodzimy do działań na ułamkach.

Czyli zaczynamy od następujących etapów:

  1. nauka nazw zbiorów
  2. nauka symboli liczbowych
  3. działania na liczbach naturalnych
  4. wprowadzenie ułamków zwykłych, dziesiętnych, liczb ujemnych oraz działań na nich.

Dalej przechodzimy do procentów. To już cały zakres szkoły podstawowej. A uczymy dopiero dwa miesiące!

Jeśli sądzisz, ze to zbyt szybko dla niemowlęcia czy przedszkolaka, to przypomnij sobie, jaki dziecko ma potencjał. Małe dziecko potrafi nauczyć się każdego języka obcego w niecałe dwa lata – bo każdy język, nawet ojczysty jest dla niego obcy. A czy Ty potrafisz nauczyć się chińskiego w niecałe dwa lata?

Ale jeśli masz wątpliwości, przeczytaj o mitach edukacji.

Mity edukacji

Ellen J. Langer w swojej książce The Power of Mindful Learning[2] obala siedem mitów procesu nauczania. Jednym z nich jest przekonanie, że podstawy muszą być wyuczone tak dobrze, że stają się drugą naturą człowieka.

To jest jednym z wielu błędów, który popełniają rodzice rozpoczynając naukę matematyki metodą Domana. Są oni przekonani, że muszą wyuczyć dziecko nazw dla poszczególnych zbiorów, aby przejść do kolejnego etapu.

To czyni naukę bardzo nudną, a dziecko traci zainteresowanie już po kilku tygodniach. Jeśli dziecko wychodzi z pokoju na widok kart matematycznych, to rodzice są zmuszeni przerwać naukę. Dlatego pojawiają się głosy, że metoda Domana nie działa.

Tymczasem modyfikując harmonogram nauki, udoskonalając i rozbudowując materiały edukacyjne, możemy utrzymać zainteresowanie nie tylko najmłodszych, ale nawet dzieci w wieku 3-6 lat, a nawet starszych. Używałam opracowanej przeze mnie metody Cudowne Dziecko, rozwijając zdolności matematyczne nawet dzieci w wieku 8-11 lat. Z sukcesem.

Chcesz dowiedzieć się, jak powinna przebiegać prawidłowa wczesna nauka liczenia?

[dt_divider style=”double-gap”/] [dt_divider style=”wide”/]
[framed_video column=”three-fourth”]https://youtu.be/wExdfIXp5eY[/framed_video]

Sprawdź efekty

Jeśli będziesz uczyć matematyki w najmłodszych latach, to jak szybko będzie ono liczyć w wieku 7 lat?

Nie zwlekaj! Zacznij tak szybko, jak to możliwe. Nawet jeśli dziecko ma 6 miesięcy albo 6 lat.

Zapraszamy do wysłania zgłoszenia

 

[call_to_action url=”https://cudownedziecko.pl/dt_catalog/dziecieca_matematyka/” button_text=”CZYTAJ”]Chcesz wiedzieć, jak nauczyć małe dziecko matematyki w pół minuty dziennie?[/call_to_action]

 

BIBLIOGRAFIA


[1] H. Dambeck: „Im więcej dziur, tym mniej sera. Matematyka zdumiewająco prosta.” – Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.

[2] E. J. Langer: The power of Mindful Learning. Cambridge 1997, A Merloyd Lawrence Book.