Czy dyskalkulia i dysleksja są chorobą, czy tylko wymówką dla lenistwa? Jeśli to choroby, to dlaczego ich nie leczymy. Jeśli lenistwo, to znaczy, że źle wychowujemy dzieci. Dysfunkcje to nie choroba, ani nie lenistwo, ale problemy z funkcjonowaniem mózgu. Można im zapobiec, ale tylko w określonym okresie życia.
Definicja dyskalkulii
Dyskalkulia to zaburzenie rozwoju mózgu, które objawia się trudnościami w nauce matematyki i problemami w wykonywaniu działań matematycznych. Najczęściej upatruje się podłoża genetycznego tych nieprawidłowości rozwoju. Jednak przyczyny dyskalkulii są tak liczne jak przyczyny dysleksji.
Objawy dyskalkulii
Osoby, które mają dyskalkulię nie mogą osiągnąć oczekiwanej dla swojego wieku biegłości w wykonywaniu działań matematycznych, mimo braku zaburzeń w innych strefach intelektualnych, braku zaburzeń emocjonalnych, mimo sprzyjających warunków edukacyjnych i odpowiedniej motywacji do nauki.
Opinie o dyskalkulii
Profesor Uniwersytetu Warszawskiego Zbigniew Marciniak, zajmujący się upowszechnianiem matematyki wśród młodzieży, nazywa dyskalkulię “humbusem naukowym”, sądząc że brak jest dowodów na prawdziwość tej teorii.
Tymczasem Helsińska Fundacja Praw Człowieka uważa, że obowiązek zdania matury z matematyki przez osoby z głęboką dyskalkulią może być niezgodny z konstytucją, gdyż spostrzega dyskalkulię jako niepełnosprawność.
Trudności jakie powoduje dyskalkulia
Chcąc podjąć studia wyższe, trzeba zdać maturę, a ta jest zaliczona pod warunkiem osiągnięcia minimum 30% punktów ze wszystkich egzaminów obowiązkowych. Dodatkowo należy przystąpić do części pisemnej egzaminu z przynajmniej jednego przedmiotu dodatkowego.
Oznacza to, że nawet jeśli uczeń chce podjąć studia humanistyczne, to musi wykazać się podstawową wiedzą matematyczną.
Osoby z dyskalkulią mają na przykład problemy z interpretowaniem danych przedstawionych w formie graficznej. Jednak ta umiejętność może być ważna nie tylko dla matematyka, technika czy ekonomisty, ale nawet dla humanisty, gdyż wszelkie sondaże i badania prezentują wyniki w formie graficznej.
Osoby z dyskalkulią mogą mieć problemy z orientacją w terenie, nie osiągają biegłości w liczeniu i liczą na palcach, a także nie potrafią odczytać godziny na zegarze.
Rozmiar zjawiska dyskalkulii
Obecnie liczba osób u których zdiagnozowano dyskalkulię wynosi około 5%, ale należy oczekiwać, że będzie ona rosnąć, gdyż wzrasta świadomość i mogą zostać wprowadzone przywileje dla osób z orzeczeniem dyskalkulii, co zwiększy zainteresowanie diagnozą.
Należy przypuszczać, że liczba osób z dyskalkulią osiągnie poziom dyslektyków. Choć średnia europejska to 7%, to w Polsce mamy 9% dyslektyków, jednak w dużych miastach ich liczba jest znacznie większa i wynosi ponad 30%.
Czy dyskalkulia jest chorobą?
Zdania, co do nazywania dyskalkulii chorobą, są bardzo podzielone. Wielu uważa, że dzieci nie mają dysleksji ani dyskalkulii tylko są leniwe. Uważają też, że dzieci nie mają ADHD, tylko są niegrzeczne i źle wychowane. Przeciwnicy uważają, że podobnie jak ADHD, dyskalkulia i dysleksja zostały stworzone na potrzeby koncernów farmaceutycznych, które mogą zwiększyć sprzedaż oferując stosowne substancje. Obecnie w Stanach Zjednoczonych toczy się batalia o usunięcie ADHD z listy chorób i zakazanie stosowania leków. Zdaniem wielu dzieciom z problemami rozwojowymi mózgu nie powinno się podawać leków uspakajających, a zająć stymulacją rozwoju. Są opinie, że lek podawany na ADHD blokuje rozwój i samodzielność.
Wielu uważa, że dzieci nie mają dysleksji ani dyskalkulii tylko są leniwe. Uważają też, że dzieci nie mają ADHD, tylko są niegrzeczne i źle wychowane.
Należy wspomnieć, że Leon Eisenberg, psychiatra, który wprowadził określenie ADHD, kilka miesięcy przed śmiercią przyznał, że wymyślił tę chorobę.
ADHD oznacza Attention Deficit Hyperactivity Disorder, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi. Osoby cierpiące na ADHD są wyjątkowo pobudliwe, ruchliwe, nie potrafią siedzieć w miejscu i skoncentrować się na czynności. Przyczyn choroby upatrywano w genetyce.
Po raz pierwszy zdiagnozowano ADHD w 1968 roku. Zrobił to amerykański psychiatra Leon Eisenberg, który uznawany był za lidera w dziedzinie psychiatrii dziecięcej. Eisenberg zasiadał również w komisji do klasyfikacji chorób.
Zakwalifikowanie ADHD do chorób, zwiększyło ponad 50 krotnie sprzedaż leku o nazwie Ritalin, który zalecano na tę dolegliwość. Media donoszą, że w USA lek ten zażywa 10% dziesięciolatków.
Zapobieganie dyskalkulii
Lekarstwem na ADHD, dysleksję, dyskalkulię i wiele innych dysfunkcji rozwojowych typu DYS- jest zapewnienie dziecku właściwych bodźców do rozwoju we wczesnym dzieciństwie, w okresie największej plastyczności mózgu, a więc w wieku od urodzenia do 6-7 roku życia. Niestety dyskalkulię, podobnie jak dysleksję diagnozuje się dopiero około 10 roku życia. Wtedy jest już za późno, aby pomóc.
Dowcip o dyskalkulii
– Proszę Pani, nie zrobiłem zadania, bo mam dysleksję, dysortografię, dyskalkulię i dysgrafię.
– Dziecko, a może ty masz dysbrainię?
Polecane szkolenia
Polecane Produkty
Program komputerowy "Cudowna matematyka"
Polecane Artykuły
Jak wspierać rozwój dziecka w wieku 1-2 lata
Jak wspierać rozwój dziecka w wieku 3-6 lat
Jak wspierać rozwój dziecka w wieku 7-10 lat
Polecane produkty